Zatrzy­ma­nie byłe­go kon­su­la hono­ro­we­go w Mona­ko, Woj­cie­cha Janow­skie­go, któ­ry pro­wa­dził roz­le­głe inte­re­sy w Pol­sce, wywo­ła­ło pani­kę wśród jego biz­ne­so­wych towa­rzy­szy. Być może będzie poważ­nym impul­sem do rze­tel­ne­go zba­da­nia dzia­łal­no­ści mafii pali­wo­wej, jej odpry­sków w Pol­sce i nie tylko.

W ubie­głym tygo­dniu fran­cu­ska pro­ku­ra­tu­ra uzna­ła, że Polak brał udział w mor­der­stwie Hele­ne Pastor, naj­bo­gat­szej miesz­kan­ki Mona­ko i swo­jej teścio­wej. Janow­ski po kil­ku dniach odwo­łał swo­je zezna­nia, z któ­rych wyni­ka­ło, że przy­znał się do udzia­łu w tym zabój­stwie. Jed­nak afe­ra nakie­ro­wa­ła snop świa­tła na nie­go i oso­by z nim powią­za­ne w biz­ne­so­we wię­zi. W tym tak­że w biz­ne­sy, któ­re lubią ciszę.

Nazwi­sko Woj­cie­cha Janow­skie­go poja­wia się w trzech zare­je­stro­wa­nych w Pol­sce spół­kach: Isat z Gli­wic, Epi-Lab z War­sza­wy – obie z ogra­ni­czo­ną odpo­wie­dzial­no­ścią – oraz Unia Gospo­dar­cza Samo­rzą­do­wych Fun­du­szy Pożycz­ko­wych ​„Samo­rzą­do­wa Pol­ska” SA, rów­nież z War­sza­wy. W spół­ce Isat, któ­ra powsta­ła w 2001 roku Woj­ciech Janow­ski jest jedy­nym wspól­ni­kiem. Ma 12 000 udzia­łów o nomi­nal­nej war­to­ści 6 mln zło­tych. Zakres dzia­ła­nia tej­że spół­ki jest sze­ro­ki – od trans­mi­sji danych poprzez łowiec­two aż po wytwa­rza­nie pro­duk­tów rafi­na­cji ropy naf­to­wej. Ostat­nie rocz­ne spra­woz­da­nie finan­so­we spół­ka zło­ży­ła za 2011 r.

W KRS jest wie­le infor­ma­cji o zale­gło­ściach podat­ko­wych (dokład­nie aż 20) wobec II Urzę­du Skar­bo­we­go w Biel­sku – Bia­łej. Zale­gło­ści wyno­szą oko­ło 60 tysię­cy zło­tych. Komor­nik z Pozna­nia w 2009 roku umo­rzył pro­wa­dzo­ne postę­po­wa­nie egze­ku­cyj­ne z ​„uwa­gi na fakt, że z egze­ku­cji nie uzy­ska się sumy wyż­szej od kosz­tów egzekucyjnych”.

Funk­cję pre­ze­sa zarzą­du w Isat sp. z o.o. peł­ni Wie­sław S., czło­wiek o boga­tym i barw­nym życio­ry­sie, wie­lo­krot­nie prze­ze mnie opi­sy­wa­nym (​„Szpie­dzy, agen­ci i dyplo­ma­ci” – wPo​li​ty​ce​.pl). Wie­sław S. jest byłym rezy­den­tem Służ­by Bez­pie­czeń­stwa, pseu­do­nim ​„Maj”, i ofi­ce­rem Woj­ska Pol­skie­go, po zmia­nie ustro­ju biz­nes­me­nem, któ­ry poja­wia się w wie­lu dziw­nych, by nie powie­dzieć – afe­ral­nych przedsięwzięciach.

Opi­sa­łem też, że Wie­sław S. był zamie­sza­ny tak­że w gło­śną afe­rę CER­PO (spół­ka pod nazwą Cen­tral­ny Rejestr Pojaz­dów Ozna­ko­wa­nych). Do tej fir­my wypro­wa­dzo­no dane oso­bo­we klien­tów PZU, aby je sprze­dać nie­miec­kie­mu kon­tra­hen­to­wi. Wie­sław S. był dyrek­to­rem tech­nicz­nym CER­PO. Według pro­ku­ra­tu­ry, to on prze­ka­zał pouf­ne dane Richar­do­wi Mar­ti­no­wi, pocho­dzą­ce­mu z Kato­wic oby­wa­te­lo­wi nie­miec­kie­mu, a ten wywiózł je do Nie­miec. W ubie­głym roku Mar­tin został uniewinniony.

W akcie oskar­że­nia prze­ciw Mar­ti­no­wi poja­wia się nazwi­sko póź­niej­sze­go kon­su­la, Woj­cie­cha Janow­skie­go. Z aktu oskar­że­nia prze­ciw­ko R. Martinowi:

„W lip­cu 2000 roku Mar­tin zeznał w pro­ku­ra­tu­rze nie­praw­dę o tym, że w 1997 roku w hote­lu Mariott w War­sza­wie brał udział w pew­nym spo­tka­niu. W cza­sie spo­tka­nia, w któ­rym mie­li brać udział Mie­czy­sław Wło­sek, Leszek Mil­ler i Woj­ciech Janow­ski, pla­no­wa­no wrę­cze­nie 10 tysię­cy dola­rów łapów­ki dyrek­to­ro­wi Aresz­tu Śled­cze­go w Byto­miu za pomoc w uchy­le­niu aresz­tu tym­cza­so­we­go Wie­sła­wa S.” 

W roku 1997 Wie­sła­wa S. zatrzy­ma­no go pod zarzu­tem pomo­cy w wyłu­dze­niu 800 tys. zł kre­dy­tu oraz dzia­ła­nia na szko­dę Fun­da­cji Kar­dio­lo­gicz­nej ​„Ser­ce”. Gdy tra­fił do aresz­tu, pomo­gła mu wyjść na wol­ność opi­nia pro­fe­so­ra medy­cy­ny Sta­ni­sła­wa Pasyka.

Wie­sław S. poja­wia się w wie­lu wąt­kach tzw. afe­ry pali­wo­wej, któ­rej wyja­śnie­nie od kil­ku lat jest sku­tecz­nie spa­ra­li­żo­wa­ne. Śled­czy nigdy nie dotar­li do szczy­tów osób z poli­tycz­ne­go świecz­ni­ka, któ­re bra­ły – jak twier­dzi były pro­ku­ra­tor Andrzej Czy­żew­ski – aktyw­ny udział w jej ochra­nia­niu przed nad­mier­ną docie­kli­wo­ścią śled­czych i prokuratury.

Janow­ski tak­że ma związ­ki z pali­wa­mi, a dokład­niej – z Rafi­ne­rią Gli­mar w Gor­li­cach. Naf­ta Pol­ska sprze­da­ła Gli­mar Gru­pie Lotos S.A. Gru­pa Lotos S.A po ogło­sze­niu upa­dło­ści spół­ki w 2008 roku sprze­da­ła Gli­mar Pod­kar­pac­kie­mu Hol­din­go­wi Budo­wy Dróg Drog­bud (za 1 milion zło­tych). Drog­bud nato­miast sprze­dał rafi­ne­rię fir­mie Hud­son Oil Cor­po­ra­tion (HOC). Obec­nie jej wła­ści­cie­lem są kana­dyj­ska fir­ma Hud­son Oil Cor­po­ra­tion i cypryj­ska – For­tio­nell Limi­ted. Janow­ski jest dyrek­to­rem Hud­son Oil Corp.

Janow­ski i grafen

Epi-Lab to spół­ka, któ­ra dzia­ła w bran­ży nowo­cze­snych pół­prze­wod­ni­ków. Pro­du­ku­je tak­że gra­fen. Nie­daw­no tak pisał o niej For​sal​.pl:

„To spin-off, rzad­ki w Pol­sce gatu­nek fir­my, któ­ra wypącz­ko­wa­ła z uni­wer­sy­te­tu lub insty­tu­tu badaw­cze­go. W tym przy­pad­ku macie­rzy­stą jed­nost­ką jest war­szaw­ski Insty­tut Tech­no­lo­gii Mate­ria­łów Elek­tro­nicz­nych. Cho­ciaż prze­mysł, na któ­re­go potrze­by insty­tut mógł­by dzia­łać w Pol­sce, prak­tycz­nie nie ist­nie­je, pra­cow­ni­cy ITME nie skła­da­ją bro­ni. Wytwo­rzy­ła się tu nie­ty­po­wa dla świa­ta pol­skiej nauki kul­tu­ra, w któ­rej zwień­cze­niem pro­ce­su badaw­cze­go musi być kon­kret. To wła­śnie na grun­cie tej kul­tu­ry powstał Epi-Lab, owoc 30 lat badań w dzie­dzi­nie epi­tak­sji pro­wa­dzo­nych przez zało­ży­cie­la fir­my dr. Stru­piń­skie­go”.

Tak więc spół­ka Epi-Lab ​„wypącz­ko­wa­ła” z ITME, a jej pre­ze­sem jest dr inż. Wło­dzi­mierz Stru­piń­ski, któ­ry opra­co­wał nowa­tor­ską meto­dę pro­duk­cji super­no­wo­cze­sne­go mate­ria­łu – gra­fe­nu. Unia Euro­pej­ska prze­zna­czy ponad miliard euro w cią­gu naj­bliż­szych 10 lat na bada­nia w związ­ku z gra­fe­nem, a pol­ski­mi pra­ca­mi kie­ru­je wła­śnie W. Strupiński.

Jak wyni­ka z KRS jedy­nym udzia­łow­cem spół­ki, któ­ra ma kapi­tał zakła­do­wy w wyso­ko­ści 100 tys. zł jest Isos Tech­no­lo­gies SARL. To spół­ka z Luk­sem­bur­ga. Janow­ski w Epi-Lab jest człon­kiem Rady Nad­zor­czej. Były kon­sul hono­ro­wy w Mona­ko do 2013 r. był człon­kiem rady nad­zor­czej ​„Samo­rzą­do­wej Pol­ski”. Peł­na nazwa to Unia Gospo­dar­cza Samo­rzą­do­wych Fun­du­szy Pożycz­ko­wych ​„Samo­rzą­do­wa Pol­ska” S.A.

To orga­ni­za­cją not for pro­fit, utwo­rzo­na w maju 2009 r. Po co? Otóż ​„celem Unii jest stwo­rze­nie ogól­no­pol­skiej sie­ci insty­tu­cji mikro­fi­nan­so­wych – lokal­nych fun­du­szy pożycz­ko­wych”. Onet​.pl napi­sał nie­daw­no, powo­łu­jąc się na ano­ni­mo­we źródło:

„Jak na razie nic nie roku­je suk­ce­su. Rok po roku ​„Samo­rzą­do­wa Pol­ska” wyda­je oko­ło milio­na zło­tych na kosz­ty ope­ra­cyj­ne, a zysków nie widać”.

Towa­rzy­stwo poli­ty­ków mile widziane

W tej orga­ni­za­cji dużo zna­nych nazwisk – głów­nie byłych poli­ty­ków. Współ­prze­wod­ni­czą­cy­mi Kra­jo­wej Rady Pro­gra­mo­wej ​„Samo­rzą­do­wej Pol­ski” są Jerzy Buzek i Alek­san­der Kwa­śniew­ski. Pre­ze­sem Zarzą­du jest Jacek Jani­szew­ski (mini­ster rol­nic­twa i roz­wo­ju wsi w rzą­dzie J. Buz­ka) W Radzie Nad­zor­czej spo­ro byłych poli­ty­ków. Prze­wod­ni­czą­cym jest Jerzy Zdrzał­ka (m.in. były pre­zes PZU SA), jego zastęp­cą Krzysz­tof Janik (eks poseł SLD i szef MSWiA w rzą­dzie Lesz­ka Mile­ra). W tym gro­nie zna­leź­li się tak­że m.in.: Jan Kli­mek (obec­ny prze­wod­ni­czą­cy rady nad­zor­czej Kato­wic­kie­go Hol­din­gu Węglo­we­go) i Tade­usz Dono­cik z Kato­wic (były wice­mi­ni­ster gospodarki).