Agniesz­ka Kublik w Gaze­cie Wybor­czej porów­nu­je pla­no­wa­ną refor­mę mediów publicz­nych do wery­fi­ka­cji dzien­ni­ka­rzy w sta­nie wojen­nym. To nad­uży­cie i manipulacja.

Nie jest praw­dą, że: ​„Takiej wery­fi­ka­cji dzien­ni­ka­rzy nie prze­pro­wa­dzi­ła wła­dza nawet w sta­nie wojen­nym. Wte­dy wery­fi­ko­wa­li, by zwol­nić. Teraz rząd PiS zwol­ni, zwe­ry­fi­ku­je i da lub nie dzien­ni­ka­rzo­wi pracę”.

Kublik zapo­mnia­ła, jak to wyglą­da­ło, kie­dy pra­cę tra­ci­li dzien­ni­ka­rze i twór­cy z mediów publicz­nych, PAP, gdy rzą­dy obję­ła koali­cja PO-PSL-SLD? Zapo­mnia­ła recho­tu zado­wo­le­nia na łamach Gaze­ty Wybor­czej? Nikt z radio­wo-tele­wi­zyj­nych kacy­ków nie bawił się w żad­ne dys­ku­sje. Zwal­nia­no nie z dnia na dzień, ale natychmiast.

Sko­ro Kublik porów­nu­je i mani­pu­lu­je to przy­po­mnę swój arty­kuł sprzed kil­ku lat o tym, jak wyglą­da­ła wery­fi­ka­cja dzien­ni­ka­rzy na Ślą­sku, pro­wa­dzo­na przez ​„ludzi hono­ru” z eki­py Jaru­zel­skie­go i Kiszczaka?

W 1982 r. w Kato­wi­cach tzw. ​„wery­fi­ka­cja dzien­ni­ka­rzy” dotknę­ła żur­na­li­stów Ośrod­ka Tele­wi­zji Pol­skiej w Kato­wi­cach i Roz­gło­śni Pol­skie­go Radia w Kato­wi­cach, któ­re wcho­dzi­ły wów­czas w skład Komi­te­tu ds. Radia i Tele­wi­zji ​„Pol­skie Radio i Tele­wi­zja” w War­sza­wie, oraz róż­nych wydaw­nictw pra­so­wych, któ­rych wydaw­cą było wów­czas Ślą­skie Wydaw­nic­two Pra­so­we Robot­ni­cza Spół­dziel­nia Wydaw­ni­cza ​„Pra­sa-Książ­ka-Ruch” w Kato­wi­cach. W taki sam spo­sób potrak­to­wa­no tak­że sze­reg pra­cow­ni­ków tech­nicz­nych Ośrod­ka Tele­wi­zji Pol­skiej w Kato­wi­cach i Roz­gło­śni Pol­skie­go Radia w Katowicach.

Po ogło­sze­niu sta­nu wojen­ne­go w sie­dzi­bie Ośrod­ka Tele­wi­zyj­ne­go w Kato­wi­cach oraz w sie­dzi­bie Ślą­skie­go Wydaw­nic­twa Pra­so­we­go w Kato­wi­cach poja­wi­li się uzbro­je­ni żoł­nie­rze Ludo­we­go Woj­ska Pol­skie­go, przed wej­ściem do budyn­ku OTV został usta­wio­ny sto­lik z kara­bi­nem maszy­no­wym, wyce­lo­wa­nym w stro­nę osób zbli­ża­ją­cych się do budyn­ku. Żoł­nie­rze oraz straż­ni­cy posia­da­li listy z nazwi­ska­mi pra­cow­ni­ków, któ­rzy mogli być wpusz­cze­ni na teren ośrod­ka i redak­cji, pra­cow­ni­ków, nie będą­cych na tej liście, infor­mo­wa­no, że mają udać się do domu i cze­kać na wezwanie.

Zde­cy­do­wa­na więk­szość zwol­nio­nych dzien­ni­ka­rzy i pra­cow­ni­ków tech­nicz­nych była człon­ka­mi lub sym­pa­ty­ka­mi NSZZ ​„Soli­dar­ność”. W pra­cy posia­da­li oni bar­dzo dobre opi­nie, nie byli kara­ni dys­cy­pli­nar­nie. W skład tzw. ​„komi­sji wery­fi­ka­cyj­nych” wcho­dzi­li ówcze­śni redak­to­rzy naczel­ni, dzien­ni­ka­rze, przed­sta­wi­cie­le Komi­te­tu ds. Radia i Tele­wi­zji w War­sza­wie, człon­ko­wie Komi­te­tu Woje­wódz­kie­go PZPR w Kato­wi­cach, komi­sa­rze woj­sko­wi, funk­cjo­na­riu­sze Służ­by Bez­pie­czeń­stwa, cenzorzy.

Pra­cow­ni­cy, któ­rzy byli wzy­wa­ni na roz­mo­wę z komi­sją wery­fi­ka­cyj­ną byli zapro­wa­dza­ni do pomiesz­cze­nia komi­sji przez uzbro­jo­nych żoł­nie­rzy lub strażników.

Pyta­nia do osób sta­ją­cych przed komi­sja­mi mia­ły cha­rak­ter wyłącz­nie poli­tycz­ny i odno­si­ły się do oce­ny sta­nu wojen­ne­go, dzia­łal­no­ści NSZZ ​„Soli­dar­ność”, poglą­dów poli­tycz­nych, oce­ny inter­no­wań itp. Nigdy pod­czas tych roz­mów nie były poru­sza­ne kwe­stie mery­to­rycz­nej pra­cy, facho­wo­ści, dys­cy­pli­ny pra­cy itp.

Po zwol­nie­niu z pra­cy więk­szość dzien­ni­ka­rzy czy pra­cow­ni­ków tech­nicz­nych mia­ła kło­po­ty ze zna­le­zie­niem innej pra­cy, a jeśli już ją znaj­do­wa­li, to była ona nie­ade­kwat­na do ich zawo­do­wych kwa­li­fi­ka­cji i zde­cy­do­wa­nie gorzej opła­ca­na. Część ze zwal­nia­nych osób odwo­ły­wa­ła się od decy­zji o zwol­nie­niu do sądów pra­cy. Tak samo, jak po ​„czy­st­ce” w mediach prze­pro­wa­dzo­nej przez PO.

Więk­szość dzien­ni­ka­rzy tele­wi­zyj­nych i radio­wych oraz pra­cow­ni­ków tech­nicz­nych zosta­ła zwol­nio­na z pra­cy z dniem 31 mar­ca 1982 r., w opar­ciu o art. 189 ust 3 pkt 2 oraz ust. 4 usta­wy o powszech­nym obo­wiąz­ku obro­ny PRL, a posta­wą zwol­nie­nia było ​„nie zakwa­li­fi­ko­wa­nie do pra­cy w jed­no­st­ce zmi­li­ta­ry­zo­wa­nej Ośro­dek TVP w Kato­wi­cach”. Na. wszyst­kich pismach o zwol­nie­niu znaj­do­wał się pod­pis redak­to­ra naczel­ne­go Ośrod­ka Tele­wi­zyj­ne­go w Kato­wi­cach Wła­dy­sła­wa Kubicz­ka. Arty­kuł ten miał wów­czas nastę­pu­ją­ce brzmienie :

Art. 189. 1. Oso­by peł­nią­ce służ­bą w jed­no­st­ce zmi­li­ta­ry­zo­wa­nej nie mogą jed­no­stron­nie roz­wią­zać sto­sun­ku służ­bo­we­go z tą jednostką.

Zwol­nie­nie ze służ­by w jed­no­st­ce zmi­li­ta­ry­zo­wa­nej nastę­pu­je w przypadkach:

2. stwier­dze­nia utra­ty zdol­no­ści do wyko­ny­wa­nia zatrudnienia,
3. osią­gnię­cia sześć­dzie­się­ciu pię­ciu lat życia przez męż­czy­znę i sześć­dzie­się­ciu lat życia przez kobietę.
4. Kie­row­nik jed­nost­ki zmi­li­ta­ry­zo­wa­nej może za zgo­dą orga­nu nadrzędnego:
5. zatrzy­mać w dal­szej służ­bie w jed­no­st­ce zmi­li­ta­ry­zo­wa­nej oso­bę posia­da­ją­cą szcze­gól­ne kwa­li­fi­ka­cje, któ­ra osią­gnę­ła wiek okre­ślo­ny w ust. 2 pkt 2, jeże­li stan zdro­wia pozwa­la jej na dal­sze peł­nie­nie tej służby,
6. zwol­nić ze służ­by w jed­no­st­ce zmi­li­ta­ry­zo­wa­nej w innych przy­pad­kach niż okre­ślo­ne w ust. 2.
7. Sto­su­nek służ­bo­wy powsta­ły na pod­sta­wie art. 187 pomię­dzy oso­bą powo­ła­ną do służ­by w jed­no­st­ce zmi­li­ta­ry­zo­wa­nej i tą jed­nost­ką wyga­sa z mocy pra­wa z dniem zwol­nie­nia tej oso­by ze służby.

W toku oglę­dzin akt oso­bo­wych wszyst­kich zwol­nio­nych dzien­ni­ka­rzy i pra­cow­ni­ków tech­nicz­nych ośrod­ka nie ujaw­nio­no w żad­nych z nich jakiej­kol­wiek kore­spon­den­cji pomię­dzy ośrod­kiem a orga­nem nad­rzęd­nym, czy­li Komi­te­tem ds. Radia i Tele­wi­zji w War­sza­wie, w spra­wie uzy­ska­nia zgo­dy na zwol­nie­nie któ­re­go­kol­wiek z dzien­ni­ka­rzy lub pra­cow­ni­ków tech­nicz­nych w try­bie w/​wym. prze­pi­su prawnego.

Z Ośrod­ka Tele­wi­zyj­ne­go w Kato­wi­cach zwol­nio­no nastę­pu­ją­cych dziennikarzy :

Woj­ciech Sar­no­wicz, Andrzej Pierz­cha­ła , Michał Smo­łorz , Rafał Szy­moń­ski, Sta­ni­sław Olej­ni­czak, Ewa Sku­rat­ko, Leszek Fur­man, Tere­sa de Lave­aux, Ewe­li­na Puczek, Urszu­la Two­rek, Anna Gra­ba­nia, Andrzej Kołacz­kow­ski-Boche­nek, Wie­sław Raj­ski, Marek Sło­wiń­ski, Maria Borecka.

Ponad­to z Ośrod­ka Tele­wi­zyj­ne­go w Kato­wi­cach zwol­nio­no z pra­cy nastę­pu­ją­cych pra­cow­ni­ków technicznych:

Michał Capiń­ski, Jan Alber­ti, Andrzej Czmok, Zbysz­ko Pytlarz, Ryszard Kiercz, Bogu­sław Bloch, Józef Kru­pa, Ryszard Ligen­za, Alek­san­der Kraw­czyk, Roman Frycz, Sta­ni­sław Kurow­ski, Ewa Żurek z d. Marusz­czak, Mał­go­rza­ta Kamiń­ska, Hen­ryk Kamiń­ski, Gerard Braj­ter, Anna Bień­kow­ska, Marek Tar­ko, Danu­ta Jagniąt­kow­ska-Paw­lak, Alfred Woj­ta­sik, Mar­ce­li Król, Tade­usz Paw­li­ca, Jan Torz.

Dzien­ni­ka­rze pra­so­wi byli zwal­nia­ni z pra­cy w okre­sie od mar­ca do grud­nia 1982 r., w opar­ciu o prze­pis art. 32 § 1 kodek­su pra­cy, czy­li w nor­mal­nym try­bie z zacho­wa­niem jed­no­mie­sięcz­ne­go okre­su wypo­wie­dze­nia, ze zwol­nie­niem w tym okre­sie z obo­wiąz­ku świad­cze­nia pra­cy, a jako powód zwol­nie­nia poda­wa­no ​„umniej­sze­nie sta­nu zatrudnienia”.

Na wszyst­kich pismach o zwol­nie­niu z pra­cy znaj­do­wał się pod­pis dyrek­to­ra Ślą­skie­go Wydaw­nic­twa Pra­so­we­go RSW ​„Pra­sa- Książ­ka-Ruch” w Kato­wi­cach Karo­la Szarowskiego.

Z róż­nych wydaw­nictw pod­le­głych Ślą­skie­mu Wydaw­nic­twu Pra­so­we­mu RSW ​„Pra­sa-Książ­ka-Ruch” w Kato­wi­cach zwol­nio­no z pra­cy nastę­pu­ją­ce osoby:

Marian Cza­kań­ski, Grze­gorz Wacła­wik, Jolan­ta Tro­ja­now­ska, Jacek Cie­szew­ski, Wło­dzi­mierz Paź­niew­ski , Jerzy Miciak, Urszu­la Mathes-Cie­szew­ska, Bog­dan Kuła­kow­ski, Jan Lewan­dow­ski , Marek Michal­ski, Krzysz­tof Len­gie­wicz, Ryszard Wyszyń­ski, Boże­na Waw­rzew­ska, Tade­usz Biedz­ki, Jan Dzia­dul, Andrzej Wra­zi­dło, Tomasz Figa­szew­ski, Ali­cja Sza­fra­no­wicz-Ogie­gło, Kazi­mie­ra Suni­ta, Zbi­gniew Mile­wicz, Andrzej Mała­chow­ski, Wie­sła­wa Różań­ska, Euge­nia Plu­cik, Rena­ta Marzew­ska-Dro­goś, Jerzy Kamie­niec­ki, Marek Szo­sta­kow­ski, Ewa Juń­czyk-Zio­mec­ka, Jan Fiszer, Hen­ryk Pio­trow­ski, Lesław Kau­czyń­ski, Krzysz­tof Nowiń­ski, Marian Urban.

Po zwol­nie­niu z pra­cy więk­szość z dzien­ni­ka­rzy i pra­cow­ni­ków tech­nicz­nych ośrod­ka mia­ła pro­ble­my ze zna­le­zie­niem nowej pra­cy, odczu­wa­li, że mają tzw. ​„wil­czy bilet”, gdyż odma­wia­no im pra­cy nawet, .gdy był wol­ny etat, kie­dy oka­zy­wa­ło się, że zosta­li zwol­nie­ni z tele­wi­zji czy pra­sy. Mie­li tak­że świa­do­mość, że nie mają szans na dosta­nie pra­cy w zawo­dzie dzien­ni­kar­skim. W urzę­dach pra­cy ofe­ro­wa­no im zazwy­czaj pra­ce fizycz­ne, nie­zgod­ne z wykształ­ce­niem i dotych­czas wyko­ny­wa­ną pra­cą. Po zna­le­zie­niu nowej pra­cy zara­bia­li zde­cy­do­wa­nie mniej niż wcze­śniej w tele­wi­zji czy w redak­cjach. Pod koniec 1982 r. roz­po­czął dzia­łal­ność wydaw­ni­czą tygo­dnik Kato­lik, wyda­wa­ny przez PAX, w któ­rym zna­la­zło pra­cę wie­lu zwol­nio­nych dzien­ni­ka­rzy pra­so­wych, zara­bia­li tam jed­nak o wie­le mniej, niż wcze­śniej w swych redakcjach.

Więk­szość ze zwol­nio­nych dzien­ni­ka­rzy pra­so­wych skła­da­ła odwo­ła­nie od decy­zji o zwol­nie­niu do tere­no­wej komi­sji odwo­ław­czej, któ­ra przy­wró­ci­ła ich do pra­cy. Od tych decy­zji odwo­ły­wa­ło się Ślą­skie Wydaw­nic­two Pra­so­we i sąd pra­cy uchy­lił je.

Człon­ka­mi tzw. ​„komi­sji wery­fi­ka­cyj­nej” w Ośrod­ku Tele­wi­zyj­nym w Kato­wi­cach były nastę­pu­ją­ce osoby :

Wła­dy­sław Kubi­czek – pra­co­wał w nastę­pu­ją­cych jed­nost­kach : 1945 – Woje­wódz­ki Urząd Kon­tro­li Pra­sy, Publi­ka­cji i Wido­wisk w Kato­wi­cach, peł­no­moc­nik powia­to­wy w Cie­szy­nie; 1946 – 1951 – Roz­gło­śnia Pol­skie­go Radia we Wro­cła­wiu; 1951 – 1957 – Roz­gło­śnia Pol­skie­go Radia w Kato­wi­cach; 1957 – 1977 – Ośro­dek Tele­wi­zji Pol­skiej w Kato­wi­cach; 1.01.1978 – 8.01.1982 – Roz­gło­śnia Pol­skie­go Radia w Kato­wi­cach (redak­tor naczel­ny); 9.01.1982 – 31.08.1983 r. – Ośro­dek Tele­wi­zji Pol­skiej w Kato­wi­cach (redak­tor naczel­ny). Zmarł w dniu 30.06.1996 r.

Tere­sa Rel-Sze­li­gow­ska – pra­co­wa­ła w Ośrod­ku Tele­wi­zji Pol­skiej w Kato­wi­cach w okre­sie od 1.03.1969 r. do 20.11.1992 r. Na począt­ku 1982 r. pra­co­wa­ła w Redak­cji Infor­ma­cji jako star­szy redak­tor, była człon­kiem egze­ku­ty­wy POP PZPR w ośrodku.

Marek Blaut pra­co­wał w Ośrod­ku Tele­wi­zji Pol­skiej w Kato­wi­cach w okre­sie od 12.01.1977 r. do 31.03.1984 r. Na począt­ku 1982 r. peł­nił funk­cję Naczel­ni­ka Wydzia­łu Spraw Pra­cow­ni­czych., był człon­kiem egze­ku­ty­wy POP PZPR w ośrodku.

Julian Jodłow­ski – pra­co­wał w Ośrod­ku Tele­wi­zji Pol­skiej w Kato­wi­cach w okre­sie od 1.08.1952 r. do 18.05.1991 r. Na począt­ku 1982 r. był dyrek­to­rem tech­nicz­nym ośrod­ka, był człon­kiem PZPR.

Miro­sław Słom­czyń­ski – pra­co­wał w Ośrod­ku Tele­wi­zji Pol­skiej w Kato­wi­cach w okre­sie od 1.05.1963 r. do 30.04.1990 r., na począt­ku 1982 r. był odde­le­go­wa­ny do pra­cy w Komi­te­cie Woje­wódz­kim PZPR w Kato­wi­cach, w Wydzia­le Pro­pa­gan­dy i Informacji.

Hen­ryk Waw­rzy­niak – pra­co­wał w Ośrod­ku Tele­wi­zji Pol­skiej w Kato­wi­cach w okre­sie od 15.09.1964 r. do 25.12.1990 r. Na począt­ku 1982 r. był sekre­ta­rzem pro­gra­mo­wym, peł­nił funk­cję I sekre­ta­rza POP PZPR w ośrodku.

Edy­ta Wizen­tal – pra­co­wa­ła w Ośrod­ku Tele­wi­zji Pol­skiej w Kato­wi­cach w okre­sie od 1.11.1957 r. do 11.09.1982 r. Na począt­ku 1982 r. peł­ni­ła funk­cję naczel­ni­ka Wydzia­łu Reali­za­cji, była człon­kiem PZPR.

Ger­tru­da Sta­szak – pra­co­wa­ła w Ośrod­ku Tele­wi­zji Pol­skiej w Kato­wi­cach w okre­sie od 1.08.1957 r. do 31.08.1983 r. Na począt­ku 1982 r. peł­ni­ła funk­cję naczel­ni­ka Dzia­łu Koor­dy­na­cji i Emi­sji Pro­gra­mów, była człon­kiem PZPR, był człon­kiem egze­ku­ty­wy POP w ośrodku.

Wie­sław Wizen­tal – pra­co­wał w Ośrod­ku Tele­wi­zji Pol­skiej w Kato­wi­cach w okre­sie od 1.12.1969 r. do 31.08.1984 r., a w okre­sie od 2.05.1956 r. do 30.11.1969 r. w Roz­gło­śni Pol­skie­go Radia w Kato­wi­cach. Na począt­ku 1982 r. peł­nił funk­cję kie­row­ni­ka Redak­cji Publi­cy­sty­ki, był człon­kiem egze­ku­ty­wy POP PZPR w ośrod­ku, peł­nił funk­cję II sekre­ta­rza POP, zmarł w dniu 25.09.2004 r.

Gwi­don Gaj – pra­co­wał w Ośrod­ku Tele­wi­zji Pol­skiej w Kato­wi­cach w okre­sie od 1.05.1958 r. do 30.11.1992 r. Na począt­ku 1982 r. peł­nił funk­cję zastęp­cy redak­to­ra naczel­ne­go ds. infor­ma­cyj­nych, zmarł w dniu 3.03.1996 r.

Anto­ni Bla­cha – pra­co­wał jako funk­cjo­na­riusz Służ­by Bez­pie­czeń­stwa w nastę­pu­ją­cych jed­nost­kach : od 16.04.1964 r. – KMMO Kato­wi­ce, ofi­cer ope­ra­cyj­ny Refe­ra­tu ds. Bez­pie­czeń­stwa; od 1.06.1975 r. – KWMO Kato­wi­ce, st. inspek­tor Wydzia­łu II; od 1.12.1985 r. – WUSW Kato­wi­ce, refe­rent tech­ni­ki ope­ra­cyj­nej Wydzia­łu ​„W” SB; 15.12.1989 r.-zwolniony z resor­tu. W okre­sie od mar­ca 1981 r. Bla­cha, jako funk­cjo­na­riusz sek­cji XIII Wydzia­łu II orga­ni­zo­wał pra­cę ope­ra­cyj­ną w Ośrod­ku Tele­wi­zyj­nym w Kato­wi­cach ​„na kie­run­ku ujaw­nia­nia z tego śro­do­wi­ska osób o anty­so­cja­li­stycz­nych poglą­dach i nega­tyw­nych posta­wach[…], posia­da duże osią­gnię­cia w zakre­sie zwal­cza­nia dzia­łal­no­ści eks­tre­mal­nych lide­rów ​„Soli­dar­no­ści” na ochra­nia­nym obiek­cie” (frag­men­ty zapi­sów z opi­nii służbowych).

Oraz przed­sta­wi­cie­le Komi­te­tu ds. Radia i Tele­wi­zji w War­sza­wie o nazwi­skach Ostrzy­żek i Kurek oraz komi­sarz woj­sko­wy w Ośrod­ku o nazwi­sku Majew­ski.

Człon­ka­mi tzw. ​„komi­sji wery­fi­ka­cyj­nej” w ​„Ślą­skim Wydaw­nic­twie Pra­so­wym” w Kato­wi­cach były nastę­pu­ją­ce osoby :

Karol Sza­row­ski – w okre­sie od 4.05.1953 r. do 28.12.1989 r. peł­nił funk­cję dyrek­to­ra Ślą­skie­go Wydaw­nic­twa Pra­so­we­go RSW ​„Pra­sa-Książ­ka-Ruch” w Kato­wi­cach, w/​wym. zmarł w dniu 12.04.2004 r.

Sta­ni­sław Skrzy­piec – w okre­sie od 15.07.1964 r. do 31.12.1991 r. pra­co­wał w Ślą­skim Wydaw­nic­twie Pra­so­wym RSW ​„Pra­sa-Książ­ka-Ruch” w Kato­wi­cach, od 1.07.1980 r. peł­nił funk­cję zastęp­cy dyrek­to­ra, w/​wym. zmarł w dniu 1.06.2005 r.

Adam Jaź­wiec­ki – w okre­sie od 1.08.1968 r. do 28.02.1973 r. pra­co­wał w redak­cji gaze­ty ​„Dzien­nik Zachod­ni”, a w okre­sie od 1.03.1973 r. do 31.12.1990 r. w redak­cji gaze­ty ​„Sport”, na począt­ku 1982 r. peł­nił funk­cję sekre­ta­rza redak­cji, był człon­kiem PZPR, do lata 1981 r. peł­nił funk­cję I sekre­ta­rza POP.

Lidia Nowak – w okre­sie od 2.01.1969 r. do 31.01.1971 r. pra­co­wa­ła w redak­cji tygo­dni­ka ​„Pano­ra­ma”, a w okre­sie od 1.02.1971 r. do 31.12.1990 r. w redak­cji gaze­ty ​„Sport”, na począt­ku 1982 r. pra­co­wa­ła jako dzien­ni­kar­ka, była człon­kiem PZPR, peł­ni­ła funk­cję I sekre­ta­rza POP.

Sta­ni­sław Woj­tek – pra­co­wał w nastę­pu­ją­cych jed­nost­kach :1.09.1953 r.- 15.12.1962 r. – Sport; 16.12.1962 r. – 31.10.1072 r. – Wia­do­mo­ści Zagłę­bia; 1.11.1972 r.- 31.07.1974 r. – Wie­czór; 1.08.1974 r. – 31.01.1977 r. – Pol­ska Agen­cja Pra­so­wa Oddział Kato­wi­ce; 1.02.1977 r. – 15.03.1981 r. – Wie­czór; 16.03.1981 r. ‑31.08.1990 r. – Try­bu­na Robot­ni­cza (od dnia 1.10.1981 r. peł­nił funk­cję redak­to­ra naczel­ne­go), był człon­kiem PZPR.

Hen­ryk Śle­zioń­ski – pra­co­wał w nastę­pu­ją­cych jed­nost­kach :; 1.09.1954 r. – 31.03.1969 r. – Try­bu­na Robot­ni­cza; 1.04.1969 r.-31.03.1971 r.-Panorama; 1.04.1971 r. – 31.01.1982 r. – Try­bu­na Robot­ni­cza (zastęp­ca redak­to­ra naczel­ne­go); 1.02.1982 r. – 26.10.1990 r. – Pano­ra­ma (redak­tor naczel­ny), był człon­kiem PZPR

Tade­usz Janik – pra­co­wał w Ośrod­ku Tele­wi­zji Pol­skiej w Kato­wi­cach w okre­sie od 1.10.1949 r. do 31.01.1982 r. i od 15.11.1985 r. do 31.05.1990 r. W okre­sie od 1.02.1981 r. do 1.10.1985 r. pra­co­wał w redak­cji gaze­ty ​„Sport” jako redak­tor naczel­ny, był człon­kiem PZPR, peł­nił funk­cję człon­ka egze­ku­ty­wy POP w OTV. Współ­pra­cow­nik SB.

Ponad­to w pra­cach komi­sji bra­li tak­że udział przed­sta­wi­cie­le Komi­te­tu Woje­wódz­kie­go PZPR w Kato­wi­cach Tade­usz Nowok i Józef Pisz­czek. Mate­ria­łów z prac komi­sji wery­fi­ka­cyj­nej w Ślą­skim Wydaw­nic­twie Pra­so­wym w Kato­wi­cach nie odnaleziono.

W mar­cu 2010 roku IPN w Kato­wi­cach umo­rzył śledz­two w spra­wie człon­ków ​„komi­sji wery­fi­ka­cyj­nych” dzien­ni­ka­rzy na począt­ku sta­nu wojen­ne­go. Powód? Śmierć Sza­row­skie­go i Kubiczka.

Kil­ko­ro człon­ków komi­sji wery­fi­ka­cyj­nych dosko­na­le odna­la­zło się po 1989 roku. Któ­rzy? To nie jest trud­na zagadka.

Arty­kuł opu­bli­ko­wa­ny na por­ta­lu wPo​li​ty​ce​.pl