Czy służ­by spe­cjal­ne zaj­mu­ją się afe­ra­mi w gór­nic­twie? – Do jesien­nych wybo­rów sto­imy ​„z bro­nią u nogi”. Sza­fy są peł­ne mate­ria­łów o węglo­wych prze­krę­tach, ale po co ruszać to par­tyj­ne gów­no? – mówi ofi­cer CBA.

Tym ​„gów­nem” jest zapew­ne sytu­acja w Ślą­sko-Dąbrow­skiej Spół­ce Miesz­ka­nio­wej. Powsta­ła w mar­cu 2012 roku z połą­cze­nia jede­na­stu spół­ek, któ­re m.in. admi­ni­stro­wa­ły miesz­ka­nia­mi zakła­do­wy­mi, i w cało­ści nale­ży do Kato­wic­kie­go Hol­din­gu Węglo­we­go. Kon­so­li­da­cja roz­po­czę­ła się w poło­wie 2009 roku. To kolos, któ­ry zarzą­dza 1 100 budyn­ka­mi, w któ­rych mie­ści się bli­sko 22 tys. loka­li oraz ponad 1 140 tys. m kw. gruntów.

W ubie­głym roku pre­ze­sem zarzą­du spół­ki miesz­ka­nio­wej zosta­ła Joan­na Schmid. To była wice­pre­zes zarzą­du Tau­ron S.A., któ­ra zosta­ła odwo­ła­na ze sta­no­wi­ska 17 mar­ca 2014 roku. W tej spół­ce ener­ge­tycz­nej zaro­bi­ła w 2013 r. 1 mln 463 tys. zł. W spół­ce miesz­ka­nio­wej zara­bia oko­ło 20 tys. zł mie­sięcz­nie. Czy­li uła­mek tego, co wpły­wa­ło na jej kon­to za cza­sów pra­cy w Tau­ron S.A.

Moje ​„wie­wiór­ki” dono­szą, że wkrót­ce na sprze­daż być może zosta­ną wysta­wio­ne nie­atrak­cyj­ne nie­ru­cho­mo­ści nale­żą­ce do spół­ki, ale poło­żo­ne w atrak­cyj­nych miej­scach. Mię­dzy inny­mi bli­sko auto­stra­dy A4.

Moż­na się spo­dzie­wać, że spół­ka miesz­ka­nio­wa będzie pozby­wać się mająt­ku. Kto ma wąt­pli­wo­ści, to pole­cam wywiad dla ​„Nasze­go hol­din­gu”, gaze­ty wyda­wa­nej przez KHW z pre­zes Schmid pt. ​„ŚDSM – solid­ny i wia­ry­god­ny” (tytuł poda­ny w ory­gi­nal­nym brzmie­niu – TS):

„Z obec­nym kapi­ta­łem ludz­kim i mająt­ko­wym przed ŚDSM otwie­ra­ją się nowe dzie­dzi­ny dzia­łal­no­ści gospo­dar­czej. Dys­po­nu­je­my wła­sny­mi grun­ta­mi, w atrak­cyj­nych loka­li­za­cjach, w ilo­ści kil­ku­set hek­ta­rów, co, poza moż­li­wo­ścia­mi inwe­sto­wa­nia, wpły­wa na pozy­tyw­ne postrze­ga­nie nas przez inne insty­tu­cje, w tym np. ban­ki kre­dy­tu­ją­ce inwe­sty­cje, jako solid­ne­go i wia­ry­god­ne­go partnera.”

Z tego co wia­do­mo, pre­zes Schmid nie mia­ła wcze­śniej do czy­nie­nia z zarzą­dza­niem nie­ru­cho­mo­ścia­mi. Wice­pre­zes Arka­diusz Kocot trzy lata temu stra­cił dwie posa­dy w Byto­miu w spół­kach gmin­nych. Zgad­nij­cie, jaki jest par­tyj­ny klucz awan­su w tej spółce?

W infor­ma­cji, któ­ra tra­fi­ła do CBA czytamy:

„Utwo­rze­nie takie­go molo­cha na olbrzy­mim tere­nie nie posia­da­ło żad­ne­go uza­sad­nie­nia eko­no­micz­ne­go. Jeden z Pre­ze­sów łączo­nych Spół­ek infor­mo­wał o tym fak­cie insty­tu­cje, zobo­wią­za­ne do kon­tro­li obo­wią­zu­ją­ce­go pra­wa. Spra­wa tra­fi­ła nawet do sądu, lecz pod groź­bą i naci­ska­mi do zwol­nie­nia włącz­nie ze stro­ny podej­rza­ne­go o kłam­stwo lustra­cyj­ne, a zara­zem ówcze­sne­go wice­pre­ze­sa KHW S.A. Wal­de­ma­ra Mro­za spra­wa zosta­ła cofnięta”.

Jeden z moich roz­mów­ców wspo­mi­na, że pod byle pre­tek­stem w 2011 roku wymie­nio­no człon­ków rady nad­zor­czej ​„opor­nej” w spra­wie połą­cze­nia jed­nej ze spół­ek. Wyko­rzy­sta­no zapew­ne fakt, że 20-let­ni syn jej pre­ze­sa zmarł w nie­wy­ja­śnio­nych oko­licz­no­ściach. Pre­zes po śmier­ci syna wylą­do­wał na L‑4 z sil­ną depresją.

Dalej też jest ciekawie.

„W roku 2013 zmie­nio­no sta­tut Spół­ki w ten spo­sób, że do 31 paź­dzier­ni­ka każ­de­go roku kalen­da­rzo­we­go Zarząd Spół­ki zobo­wią­za­ny jest pod­jąć uchwa­łę o umo­rze­niu udzia­łów o kwo­ty zwią­za­ne ze sprze­da­żą mająt­ku Spół­ki. W ten spo­sób w cią­gu dwóch lat wypro­wa­dzo­no do kasy KHW S.A. prze­szło sto milio­nów zło­tych, osła­bia­jąc w ten spo­sób bar­dzo znacz­nie kon­dy­cję finan­so­wą przed­się­bior­stwa. A wszyst­ko dla rato­wa­nia sytu­acji zadłu­żo­nej bran­ży gór­ni­czej, co według mnie jest sprzecz­ne z dyrek­ty­wa­mi Unii Euro­pej­skiej zwią­za­ny­mi z dofi­nan­so­wy­wa­niem pod­mio­tów gospo­dar­czych. Ponad­to ŚDSM posia­da tak­że nie wyku­pio­ne od prze­szło pię­ciu lat tzw. Obli­ga­cje Węglo­we na kwo­tę kil­ku­dzie­się­ciu milio­nów zło­tych, któ­re sta­no­wią bez­war­to­ścio­wy papier do koń­ca ist­nie­nia tej spółki”.

Rada Nad­zor­cza w kon­kur­sie doko­na­ła wybo­ru dwóch nowych człon­ków Zarzą­du Spół­ki. Oso­by kon­tro­wer­syj­ne, co wyni­ka z donie­sie­nia do CBA, w któ­rym czytamy:

„W skła­dzie Rady Nad­zor­czej jest oso­ba, któ­ra wyłu­dzi­ła od ZUS spo­rą kwo­tę pie­nię­dzy przy tzw. przej­ściu na eme­ry­tu­rę, a po kon­tro­li ZUS oka­za­ło się, że doku­men­ty eme­ry­tal­ne zawie­ra­ły sfał­szo­wa­ne dane. Efekt jest taki, że KHW S.A. musia­ła za w/​w zwró­cić wyłu­dzo­ną kwo­tę do ZUS, a wobec deli­kwen­ta nie wycią­gnię­to żad­nych kon­se­kwen­cji przy­wra­ca­jąc go do pra­cy i pozo­sta­wia­jąc w skła­dzie Rady Nad­zor­czej do dziś co jest co naj­mniej niemoralne”.

O tej afe­rze pisa­łem nie­daw­no (wpo​li​ty​ce​.pl, w gospo​dar​ce​.pl ​„Spi­ra­la afer w gór­nic­twie roz­krę­ca się”).

Roz­po­czę­ły się tak­że zwol­nie­nia pra­cow­ni­ków spół­ki miesz­ka­nio­wej w celu zro­bie­nia miej­sca dla ​„swo­ich”. 13 kwiet­nia do pra­cy został przy­ję­ty były wice­pre­zy­dent Żor – Woj­ciech Kałuża.